Door de corona-pandemie was de Universiteit van Malawi, net als in Nederland, gesloten. De studenten zaten thuis en online lesgeven was een uitdaging. Zeker eenderde van de studenten had geen of onvoldoende toegang tot internet, waardoor online platforms met grote bestanden niet bereikt konden. Wat te doen? Besloten werd om te proberen les geven via WhatsApp; dit vraagt alleen een mobiele telefoon en een 3G of 4G telefoonverbinding. De presentaties werden als pdf gedeeld in de groep van 78 studenten en de docenten, en uitleg en vragen volgden via tekstberichten en spraakberichten. De volgende dag werd, voorafgaand aan een nieuwe les, extra tijd ingeruimd voor vragen over eerdere lessen. Er werd goed meegeluisterd en gediscussieerd en vragen werden vlot beantwoord. Bij navraag waren de studenten heel blij dat ze op deze manier toch hun lessen konden volgen. Heel jammer was dat we elkaar niet konden zien en ontmoeten, maar gezien de omstandigheden en mogelijkheden was het een groot succes!

AIOS dermatology in KCMC (PDF file with photo’s)
Arrival and Registration
After connecting two flights I arrived in Moshi on 15th November 2020 at around 5pm local time. A taxi took me from KIA to the hostels where I met the warden for a possible accommodation. A very friendly warden, who told me that hostels were fully booked, welcomed me.
Because it was late and I knew no one I pleaded with him if he could give me a room for just a night so that I can sort out myself the following day. He was kind enough to give me a free room.
The following day was Monday 16th, the registration week. I introduced myself at the RDTC and I attended a morning handover. It was my pleasure to meet Prof. Masenga, a very humble man.
Together with the new Advanced Diploma in Dermatology students, we were oriented in the department before I was referred to KCMUCo.
This week I failed to register because tuition fee was not yet reflecting in the College’s bank account. The Postgraduate accountant, Mr. John Mongi (Died on 25/02/2021) was so nice to me, he allowed me to attend classes though the tuition payment did not reflect in the college’s account. Later in the second week I managed to register.

The College Environment
The KCMC and KCMUCo is celebrating 50 years of existence. They are in the same campus surrounded by a variety of businesses. Banks and restaurants are within reach. The college has its own restaurant that caters for the students, staff and outsiders. The restaurant is operational during weekdays only.

Timetable
School calendar has been divided into 3 parts, foundation, Basic medical science and specialty related teaching. Currently we are doing basic medical sciences where by all MMEDs programs are in one class.

Classes
KCMUCo has enrolled around 200 postgraduate students, which is 4 times more than usual enrollment. This has led to the shortage of classrooms.
All postgraduates started with 10 weeks foundation classes (Biostatistics, Epidemiology, Research methods, Research Management & Leadership, and teaching methodology), followed by 5 weeks of basic medical science.
All assignments are being done in groups due to large number of students.

Accommodation & Transport
The college has hostels that were offered on first come first served basis but priority has been given to undergraduates. I managed to secure a private accommodation 3.5km away from the college. The accommodation has good security. Two more students from my class put up in the same rooms. The transport system is the Tuk Tuk, motorbike taxi and sometimes I walk. When it’s raining, I use a hired Tuk Tuk because I fail to get into the road to find the shunting ones.

In summary, I would say that I have started well and settled well. Its my first time to study outside my country so I’m learning quite a lot. I’m so grateful for the financial support from the Skin Foundation.
I’m so happy to be here to fulfill my childhood dream. It will be my pleasure to become a dermatologist and join the two colleagues back home in the profession.

Half augustus 2019 zijn Colette van Hees, Simone van der Vliet en ik, Karin Houtman weer vertrokken richting Blantyre, Malawi. We zijn begonnen met het lesgeven van de medisch studenten. Ook Rosemarie Moser, een collega uit Oostenrijk en Robert Dowe, een collega uit Schotland waren er om te helpen met het lesgeven. Kelvin Mponda (de dermatoloog gevestigd in Blantyre) is de coördinator van het onderwijsblok dermatologie aan de medisch studenten. Samen met hem hebben we een gemotiveerde groep van ongeveer 50 medisch studenten in slechts 2 weken lesgegeven over zoveel mogelijk facetten van de dermatologie, geen gemakkelijke klus!

De ochtenden zijn gevuld met colleges geven en in de middag mogen ze in groepjes zelf aan de slag en kunnen ze patiënten zien onder begeleiding van ons. Het zijn zeer uitgebreide ziektebeelden die wij in Nederland ook niet veel zien, dus voor ons ook een leuke uitdaging! Verder in de week krijgen ze de gelegenheid om 1 uitgewerkte patiënten casus te presenteren wat wij om de beurt dan begeleiden. Aan het eind van deze twee weken krijgen ze een toets waar wij de vragen voor maken. En het was dit jaar best een pittige, maar iedereen is geslaagd!

Na het lesgeven zijn met zijn allen naar Mangochi vertrokken voor de jaarlijkse albino awareness day en de CME (continuing medical education) voor dermatology officers. De opkomst voor de albino awareness day was groot en het was wederom een hele vrolijke stoet mensen onder begeleiding van veel muziek die aandacht vroegen voor deze helaas nog steeds zo stigmatiserende aandoening.

De CME was dit jaar goed bezocht met rond de 30 dermatology officers vanuit heel het land. Een groot gedeelte van de groep had een leerzame presentatie voorbereid en ook wij hebben een presentatie gegeven. De discussies waren levendig en het is voor iedereen fijn om weer eens bij elkaar te zitten en kennis te delen. In de avond is het dan tijd om gezellig met zijn allen te eten en nog even met voetjes van de vloer te gaan! Ook deze twee dagen waren wederom erg waardevol en leerzaam voor iedereen.

Op 8 augustus zijn Han en ik aangekomen in Lilongwe en op 9 augustus zijn we meteen van start gegaan op de Albino awareness day. Dit is een dag die in het teken staat van mensen met albinisme. Dit is een erfelijke aandoening waarbij er niet genoeg melanine (de kleurstof in je huid) wordt aangemaakt waardoor deze mensen een hele lichte huid hebben en daardoor erg makkelijk verbranden met als gevolg een heel groot risico op het ontwikkelen van huidkanker. Deze dag wordt al meer dan 10 jaar jaarlijks georganiseerd en de organisatie is in handen van de stichting Tumaini, een Oostenrijkse stichting waar een collega dermatoloog Rosemarie Moser de voorzitter van is. Vanaf een verzamelpunt zijn we eerst met een grote groep mensen richting het ziekenhuis gelopen. Dit was een vrolijke stoet bestaande uit mensen met albinisme, dermatologen, dermatology officers, vrienden en kennissen en alles onder begeleiding van een gezellige live band. De TV en radio waren er ook bij aanwezig om dit alles vast te leggen. Erna waren er in het auditorium van het ziekenhuis speeches, gedichten en optredens door mensen met albinisme zelf en werd er voorlichting gegeven door Kelvin Mponda (de dermatoloog werkzaam in Blantyre) en een collega oogarts. Aan het eind hebben we met alle dermatologen en dermatology officers die aanwezig waren een kliniek gedaan om huidcontroles te doen bij de mensen met albinisme. Al met al een zeer geslaagde dag om meer aandacht te vragen voor mensen met albinisme.

De twee dagen erna was de CME (continuing medical education) georganiseerd. Een jaarlijks terugkerend congres bedoeld voor de dermatology officers (verpleegkundigen met een specialisatie dermatologie). Deze mensen doen veel van de dermatologische zorg verspreid over het hele land. Voor hen is dit een mooi moment om samen te komen. Tijdens deze 2 dagen geven we met zn allen (de dermatology officers, dermatologen uit Malawi en wij) presentaties over een bepaald dermatologisch onderwerp met erna discussie. Dit is voor deze groep erg fijn omdat ze normaal heel solitair werken en nauwelijks met elkaar kunnen overleggen. Naast de medisch inhoudelijke discussies is er dan ook tijd waar ze meer organisatorische zaken met elkaar kunnen bespreken. Dit jaar was de CME in Lilongwe georganiseerd en het waren 2 leuke en leerzame dagen!

Daarna zijn we met Kelvin mee gereden richting Blantyre en daar hebben we de rest van de week geholpen met het lesgeven van medisch studenten. Twee keer per jaar krijgt een groep medisch studenten een blok dermatologie van 2 weken. Dit is een groep van ongeveer 40 4e jaars studenten die voor het eerst in aanraking komen met dermatologie, voor hen 2 enorm intensieve weken! Ze moeten klaar gestoomd worden voor de coschappen, een moment waarop ze geacht worden alles te weten en te doen. Anders als in Nederland waar je als coassistent geen enkele eind verantwoordelijk kan hebben, hebben ze in Malawi vaak al de volle verantwoording voor de patiënt en moet er een zinnig beleid gemaakt kunnen worden. De dag begon vaak met 1-2 colleges door ons en erna gingen ze mee naar de polikliniek waar ze zelf patiënten konden gaan zien en werden ze door ons begeleid in het correct afnemen van een anamnese (het medisch verhaal) en het uitvoeren van een dermatologisch lichamelijk onderzoek. Aan het eind van de dag moesten de studenten in verschillende groepen dan 1 patiënt presenteren en aan de hand daarvan werden er levendige discussie gevoerd!

De problematiek is erg indrukwekkend die we daar gezien hebben. Met name in het ziekenhuis komen veel arme mensen die pas komen als ze geen andere mogelijkheid meer hebben. Daardoor is de problematiek vaak erg uitgebreid en ook mede door het vaak voorkomen van HIV zijn dermatologische aandoeningen veel uitgebreider dan dat we hier in Nederland zouden zien. In 1 week zie je daar zoveel verschillende uitgebreide problemen voorbijkomen die je als dermatoloog in Nederland misschien een paar keer in je leven zal tegenkomen. Voor ons dus ook een enorm leerzame ervaring.

Op 17 augustus namen we afscheid van Kelvin en kijken we terug op 2 zeer intensieve maar heel betekenisvolle, fijne weken!

Karin Houtman